Skip to main content
ΖΩΗ ΒΕΗΚΩΝΤΗ

Ψωρίαση

ψωριαση αντιμετωπιση

Ψωρίαση αντιμετώπιση

Η ψωρίαση είναι μια χρόνια, μη μεταδοτική αυτοάνοση ασθένεια που επηρεάζει το δέρμα και τις αρθρώσεις. Πρόκειται για μια φλεγμονώδη νόσο που οδηγεί στον υπέρμετρο πολλαπλασιασμό της επιδερμίδας, με αποτέλεσμα τα κύτταρα του δέρματος στις προσβεβλημένες περιοχές να ανανεώνονται κάθε 3 με 6 ημέρες, αντί για κάθε 28.Αυτό προκαλεί επηρμένες, πλάκες στο δέρμα οι οποίες καλύπτονται από αργυρόχροα λέπια που ξεκολλάνε από το δέρµα και ονομάζονται ψωριασικές πλάκες (περιοχές με φλεγμονή από την υπερβολική παραγωγή δέρματος).

Συνηθέστερα εμφανίζονται στους αγκώνες και τα γόνατα, αλλά μπορεί να επηρεάσει κάθε σημείο του σώματος, συμπεριλαμβανομένου του τριχωτού της κεφαλής και των γεννητικών οργάνων. Σε αντίθεση με το έκζεμα, η ψωρίαση είναι πιο πιθανό να εμφανιστεί στην εσωτερική πλευρά των αρθρώσεων.

Οι βλάβες συνήθως συνοδεύονται από φαγούρα και αίσθηση καψίµατος, ενώ παρατηρούνται και ρωγµές του δέρµατος που µπορεί να αιµορραγούν.Η ψωρίαση είναι μια νόσος με πολλά πρόσωπα, αφού η κλινική της εικόνα εξαρτάται από τη μορφή και την εντόπισή της.

Η ψωρίαση προσβάλλει το ίδιο συχνά άντρες και γυναίκες και μπορεί να ξεκινήσει σε οποιαδήποτε ηλικία, αν και η συνήθης ηλικία έναρξης είναι μεταξύ 20-35 ετών.

Η ψωρίαση είναι μια πολυπαραγοντική νόσος (δεν οφείλεται σε μόνο μία αιτία) και οφείλεται σε γενετικούς, περιβαλλοντικούς και ανοσολογικούς παράγοντες.. Η ακριβής αιτιολογία της ψωρίασης δεν έχει διελευκανθεί και παραμένει άγνωστη.Σύμφωνα με τα τελευταία επιστημονικά δεδομένα, η ψωρίαση είναι αποτέλεσμα διαταρραχής του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού.

Η ψωρίαση, στις περισσότερες περιπτώσεις, χρειάζεται αγωγή σε όλη τη διάρκεια της ζωής και ειδικά στην περίοδο των εξάρσεων της νόσου. Υπάρχουν αρκετές θεραπευτικές επιλογές, µεταξύ των οποίων περιλαµβάνονται η τοπική αγωγή µε αλοιφές, κρέµες, ή λοσιόν, η φωτοθεραπεία (χρήση υπεριώδους ακτινοβολίας στο δέρµα) και, σε σοβαρότερες περιπτώσεις, η θεραπεία µε φάρµακα από το στόµα, τα οποία δρουν είτε προκαλώντας γενική καταστολή του ανοσοποιητικού συστήµατος, είτε επιβραδύνοντας τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασµό των δερµατικών κυττάρων.

Τα τελευταία χρόνια, η κατανόηση των µηχανισµών της νόσου άλλαξε δραστικά το θεραπευτικό τοπίο και επέτρεψε την παρασκευή νέων, επαναστατικών φαρµάκων, τα οποία προσφέρουν γρήγορα και θεαµατικά αποτελέσµατα, επιτυγχάνοντας συχνά την πλήρη υποχώρηση των συµπτωµάτων της νόσου.