
Αφαίρεση Σπίλων
Οι μελανοκυτταρικοί σπίλοι ή ελιές είναι καλοήθεις όγκοι οι οποίοι σχηματίζονται από αθροίσεις κυττάρων που ονομάζονται σπιλοκύτταρα.
Οι κοινά ονομαζόμενες και γνωστές σε όλους μας “ελιές” (ιατρικά ονομαζόμενοι σπίλοι), αποτελούν το συχνότερο καλοήθη όγκο του δέρματος.
Οι σπίλοι διακρίνονται σε αυτούς που είναι εμφανείς από τη γέννηση και ονομάζονται συγγενείς και σε αυτούς που εμφανίζονται μεταγενέστερα και ονομάζονται επίκτητοι
Λόγοι αφαίρεσης των καλοηθών βλαβών του δέρματος, μπορεί να είναι:
• η υποψία δημιουργίας κακοήθειας στο μέλλον,
• αισθητικοί λόγοι,
• όγκοι που σε κάποιες περιοχές του σώματος ή του προσώπου μπορεί να γίνονται ενοχλητικοί στην καθημερινότητα.
Διάγνωση Σπίλων
Η πρόληψη πάντα υπερέχει της θεραπείας, γι’ αυτό και η έγκαιρη διάγνωση είναι η καλύτερη αντιμετώπιση των δερματικών βλαβών. Κάθε αλλαγή στην εμφάνιση ή το χαρακτήρα (κνησμός- αιμορραγία) ενός προϋπάρχοντος σπίλου και κάθε ταχέως εξελισσόμενος νέος σπίλος θα πρέπει να εκτιμάται από ειδικό δερματολόγο άμεσα. Συγκεκριμένα, κλινική σημασία δίνουμε σε οποιοδήποτε μόρφωμα έχει ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω χαρακτηριστικά:
A-symmetry–ασυμμετρία
B-order irregularity– ανωμαλία στα όρια της βλάβης
C-olor– μεταβολές στο χρώμα ή δυσχρωμία
D-iameter–διάμετρο > 0,6 cm
Σήμερα υπάρχουν αρκετές τεχνικές αφαίρεσης σπίλων οι δημοφιλέστερες των οποίων είναι:
- αφαίρεση σπίλων με Laser
- αφαίρεση σπίλων με εκτομή κατά εφαπτομένη(shave-excision)
- αφαίρεση σπίλων με καυτηριασμό
- αφαίρεση σπίλων με τμηματική εκτομή

Δερματοσκόπηση
Ετυμολογικά προέρχεται από τις λέξεις δέρμα και σκοπώ που σημαίνει κοιτάζω-παρατηρώ-ερευνώ. Αποτελεί λοιπόν τεχνική επισκόπησης του δέρματος.
Η δερματοσκόπηση αποτελεί την απεικονιστική και διαγνωστική μέθοδο παθήσεων του δέρματος και χρησιμοποιείται κυρίως στην εξέταση των σπίλων (ελιών) για την πρώιμη διάγνωση του καρκίνου του δέρματος (μελανώματος). Η χρήση της δερμακοσκόπησης έχει αυξήσει σημαντικά τη διαγνωστική ικανότητα των δερματολόγων και έχει συμβάλλει στη μείωση της θνητότητας από το μελάνωμα (καρκίνος του δέρματος).
Αν και παραδοσιακά η δερματοσκόπηση χρησιμοποιείται για την εκτίμηση των δερματικών όγκων, τελευταία φαίνεται να είναι χρήσιμη και σε άλλους τομείς της Δερματολογίας. Τα δερματοσκοπικά πρότυπα διαφόρων φλεγμονωδών και λοιμωδών δερματοπαθειών έχουν ήδη περιγραφεί, και η χρήση της τεχνικής αυτής φάνηκε να βελτιώνει την κλινική αξιολόγηση και να διευκολύνει τη διαφορική διάγνωση.
Χαρτογράφηση σπίλων
Η αλματώδης τεχνολογική πρόοδος μας έχει χαρίσει έναν πολύτιμο σύμμαχο στη διαφορική διάγνωση μιας ελιάς από ένα αρχόμενο μελάνωμα. Πρόκειται ουσιαστικά για τη Δερματοσκοπική εξέταση (που αναφέραμε παραπάνω) με τη βοήθεια ενός ειδικού υπολογιστή. Τα πλεονεκτήματα της Χαρτογράφησης είναι η μεγαλύτερη μεγέθυνση της δερματοσκοπικής εικόνας της εξεταζόμενης βλάβης και η δυνατότητα σύγκρισης της στα επόμενα ραντεβού της επανεξέτασης. Επιπλέον πρόκειται για γρήγορη, ανώδυνη, ασφαλή και ευχάριστη εξέταση.
Η φιλοσοφία της χαρτογράφησης βασίζεται στην ακριβή καταγραφή της θέσης των σπίλων στις κλασσικές ανατομικές επιφάνειες του σώματος και την τακτική τους παρακολούθηση.

Θηλώματα
Τα δερματικά θηλώματα ή ακροχορδώνες, είναι καλοήθεις όγκοι του δέρματος. Συνήθως είναι μαλακοί, με μίσχο (ρίζα) και χρώμα όπως του φυσιολογικού δέρματος ή καφέ.
Τα θηλώματα δεν είναι μεταδοτικά από άτομο σε άτομο. Τα θηλώματα ωστόσο μπορούν να πολλαπλασιαστούν και να εξαπλωθούν στο ίδιο άτομο μετά από τρίψιμο ή τραυματισμό της περιοχής.
Είναι πιο συχνά στις γυναίκες από την ηλικία των 30 ετών και μετά. Τα θηλώματα εντοπίζονται συνήθως στο πρόσωπο, το λαιμό, τις μασχάλες, κάτω από το στήθος και στα γεννητικά όργανα. Κατά την εγκυμοσύνη μεγεθύνονται και αυξάνονται σε αριθμό.
Η ακριβής αιτία που εμφανίζονται οι ακροχορδώνες ή τα θηλώματα δεν είναι γνωστή. Πιστεύεται όμως ότι σχετίζονται με μόλυνση από τύπο του ιού HPV (6 και 11).
Η μετάδοση τους (στο ίδιο άτομο) γίνεται με την απλή επαφή. Κάποια άτομα φαίνεται ότι είναι πιο ευαίσθητα στο να κολλήσουν τον ιό σε σχέση με άλλα.Τα θηλώματα είναι συνήθως ασυμπτωματικά και ο ασθενής τα αντιλαμβάνεται ως μικρές ελίτσες με λεία ή μυρμηκιώδη επιφάνεια.Πολλές φορές τα θηλώματα τραυματίζονται και αιμορραγούν προκαλώντας ανησυχία στους ασθενείς. Το ξύσιμο ή τρίψιμο μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή των θηλωμάτων. Στην περίπτωση αυτή παρατηρείται οίδημα και πόνος.
Η θεραπεία τους ποικίλει ανάλογα με την εντόπιση τους:
- Οι ακροχορδώνες λαιμού αντιμετωπίζονται εύκολα με ηλεκτροκαυτηρίαση, κρυοθεραπεία, laser ή χειρουργική αφαίρεση
- Για τους ακροχορδώνες προσώπου αποφεύγουμε συνήθως της κρυοθεραπεία καθώς αφήνει συχνά μετά την επέμβαση αντιαισθητικές υποχρωματισμένες – λευκές περιοχές.
- Τα θηλώματα στο στήθος αφαιρούνται συνήθως εύκολα με laser ή με απόξεση.
- Τα θηλώματα στα γεννετικά όργανα απαιτούν προσοχή, χρειάζεται να γίνει διαφοροδιάγνωση από κονδυλώματα. Καλό είναι να γίνει ταυτοποίηση του τύπου του ιού HPV ώστε να σιγουρευτούμε ότι δεν πρόκειται για προκαρκινικές καταστάσεις.
Σε κάθε περίπτωση οι ακροχορδώνες είναι καλοήθεις και όχι επικίνδυνοι. Οι αφαίρεση γίνεται όταν ενοχλούν αισθητικά ή λειτουργικά.
Σημαντικό είναι να τονίσουμε οτι αν δεν αφαιρεθούν αυξάνονται σταδιακά σε αριθμό και μέγεθος.